Gatemusikantar
Bjarne Belg - Trekkspellar med begrensa reportoir
Skildring: Den tidligare Riksrevisoren vart ein dag ramma av akutt vandrarlyst, og no freistar han stille uroa i kroppen med å komme seg stadig vidare. Du finn han gjerne på gatehjørner, torg eller i parkar - der han entusiastisk, men akk så dårleg, klemmer ut dei samme tre songane - dei einaste han kan. Han har slått seg til ro med at han er lykkeligare som ein lusen musikant, enn som ein dyktig revisor.
Motivasjon: Nyte fridomen på landevegen, tene nok pengar til å stille svolt og tørst - og å komme seg vidare.
Ting og Tang: Bortsett frå ein toradar som byrjar bli sur (noko han ikkje høyrer sjølv) eig han berre kleda han har på seg. Så snart han har tent seg nokre slantar beinar han avgarde til nermaste kneipe for å få seg ei skål suppe, nokre drammar og rørete samtalar til langt på natt.
Krokar: På grunn av alle timane på kro og kneiper har han oversikt over det som er verdt å vite av rykter og historiar. Han har ein familie ein plass, men den snakkar han ikkje om.
Freddy Fliis - Mystisk saksofonist og stemningsskapende bakgrunnsmusikant
Skildring: Freddy betraktar verda gjennom mørke brilleglas, medan han spelar vare mørkeblå tonar. Han trakterer "hornet" sitt på ein måte som fyller lyttarane med sår melankoli, og han kan farge sjølv dei lysaste sommardagane grå med spelet sitt. Ellers er han ein utprega taus og "mystisk" type som helst berre snakkar gjennom saksofonen sin - men om ein no skulle komme i snakk med han uttrykker han seg utelukkande ved hjelp av kryptisk musikarslang.
Motivasjon: Han lever og andar for musikken. Livsmålet er å ha jamma med alle dei viktige instrumentalistane i verda.
Ting og Tang: Notelesing har han aldri lært seg, men er ein mester på å improvisere omkring kjente og kjære skillingsviser og ballader. Bortsett frå eit velbrukt instrument og ein ulasteleg dress eig han ikkje noko anna enn sin eigen integritet.
Oskar Ohm - Triangelist, pioner i avantgardminimalisme og åndelig søker.
Skildring: Du ser den skrikande togaen, lenge før du hører det minimalistiske triangelspelet hans. Han spelar utelukkande langsame (gjerne 1-2 bpm) coverversjonar av kjente og kjære viser, og gremmar seg over at Folk Flest aldri tek seg tid til å verekeleg lytte. Innimellom snakkar han varmt om tema som vegetarmat, meditasjon og om gleda ved ein enkelt og ikkje- materialistisk livsstil.
Motivasjon: Dele den nyskapande og grensesprengande kunstmusikken sin, følge dei kompliserte levereglane, og verve fleire medlemmar, til den åndelege Zensekta han er del av.
Ting og Tang: Han har, i følge reglane, berre lov å eige 5 ting. Desse er; Ein skrikande orange toga, ei blekkskål for tigging og vegetarmat, eit triangel, ein pinne til å slå på triangelet med og ein tråd til å halde triangelet med.
Gjøglere
Theoball Thekke - Ufrivillig morosam klovn, sjonglør og gatekunstnar med for mange ballar i lufta.
Skildring: Karismatisk samlar han torgfolk rundt seg, sakte men sikkert bygger han opp spenning og akkurat då han skal gjere det vanskelege, fumlar han og alt han har bygd opp vert forløst i latter og gapskratt. Samme kor hardt han øver og prøver er det slik det ender - men det vert no pengar utav det uansett.
Motivasjon: Å bli satt pris på som seriøs gatekunstner - ikkje som klovn, men ellers underhalde og glede så mange som mogeleg med dugleikane sine. Sjå verda, få nye venner og ete seg mett kvar dag.
Ting og Tang: Han har ein sekk full av ballar, kjegler, fat og koppar som han nyttar under forestillingane sine, og ein pung med nok pengar til å leve greit.
Siggurd Spinnelia - Diabloninja og leigemordar, dødsflink!
Skildring: Publikum held pusten medan Siggurd dansar omkring med trygge rørsler, og får diabloen til å gjere fantastiske triks.
Etter showet samlar han saman pengane som vert kasta etter han, utan å ta av seg maska. Så tek inn på nermaste vertshus for å få fred til å skrive neste kapittel av sjølvbiografien sin - før han snik seg ut etter mørkets frambrot for å ta livet av folk ved hjelp av dødbringande ninjateknikkar.
Motivasjon: Reise rundt i verda under påskudd av å være gjøglar, drepe folk mot betaling - og kanskje mest viktig - samle inspirasjon til sjølvbiografien sin.
Ting og Tang: I sekken sin har han alltid ein Diablo, assorterte ninjavåpen, skrivesaker og eit halvferdig manuskript til neste kapittel av "Ein leigemordars dagbok".
Ottar Oppviglar, Anarkist, elskar, politisk dukkespelar og yrkesdemonstrant.
Skildring: Kvar gong han kjem til ein ny plass nyttar han nokre dagar til å observere korleis dei lokale makthavarane undertrykker lokalbefolkinga. Så stikk han bort på torget og speler ut ulike utspekulerte scener i håp om å vekke misnøye og opprørslysta i Folk Flest. Kveldane nyttar han til drikk, svir og romantiske eventyr.
Motivasjon: Revolusjon! Å jobbe mot ein samfunnsorden med fridom under ansvar. Kjempe i gata på dagen, og elske på kammerset om natta.
Ting og Tang: I kofferten har han sine sivile klede, ei marionettdukke, dukkespelarkostymet og ei skrivebok full av kompromitterande notat. Elska av undertrykte folk over alt, hata av maktapparat og sjalu ektemenn.
Trubadurar
Bjarte "Bongo" Batterismark, progressiv perkusjonist og munnspelar.
Skildring: Bjarte er ein populær sessjonsmusikar som er på full fart opp av undergrunnen og inn i folkemunnane. Når dei stutte pølsefingrane hans byrjar leike over trommer og lokk skal det mykje til å stå stille - men den som svettar mest er han sjølv. Som soloartist akompanjerer han seg på munnspel, men er kanskje mest kjent som ein vaken og intuitiv samspelar.
Motivasjon: Å få den annerkjennelsen han fortener for eigen musikk, og ikkje berre bli hugsa som "han ville i rytmeseksjonen". Starte ei supergruppe som speler han sine låtar, og reise på amfiteaterturne i Riket.
Ting og Tang: Har ein tung koffert full av gryter, bjeller og lokk - som det tek han omlag ein halvtime å spenne på seg riktig. Speler berre "for døra", og berre på klamme, røykfylte kneiper og kroer som agenten hans har godkjent. Vert veldig fornerma om han vert omtala som "gatemusikant", eller om han vert spurt om å spele coverlåter.
Birger "Jack" Brelvik, poet og protestsongar
Skildring: Sjølvhøgtideleg kunstnarsjel som syng sarte protestviser medan han klimprar vart på Trestrengeleiken sin. Elska av få, men for dei aller fleste berykta, på grunn av teksttunge skillingsviser om krig og politikk som gjerne har meir enn 50 monotone vers. Privat er han, om mogeleg, enda tyngre og vanskeligare tilgjengeleg enn han er musikalsk - noko han stiller seg heilt uforståande til.
Motivasjon: Belære og skolere befolkinga gjennom musikken sin, få dei til å lytte til dei sterke tekstane og underkaste seg hans genialitet i nasegrus beundring. Menge seg med "alle dei rette folka" på "alle dei rette stadane". Sjarmere ungjenter ved å stirre overlegent ut i lufta med ei plaga mine.
Ting og Tang: Det einaste han eig er ein autentisk Riksinfanteriuniform frå dei dagane då Porten Fall, eit grønt plekter og ein modifisert Trestrengeleik. Songane kan desverre ingen ta ifrå han, for dei kan han på rams. Vert blodig fornerma, og avbryt konserten umiddelbart, om han vert omtala som "gatemusikant" eller om han vert spurt om å spele coverlåtar.
Amanda "OMP" Almerson, sexy blåseinstrumentalist.
Skildring: Spelar alltid for fulle hus, oftast for eit svært berusa, og plystrande, mannleg publikum. Onde tunger vil ha det til at dei ikkje nødvendigvis kjem for å høyre på musikken - som kan karakteriserast som sånn nymotens fritt improvisert støymusikk. Den klassisk skolerte tubaisten er elska i musikarkretser, og kjent både for sin virtuositet - og virilitet.
Motivasjon: Å ha det gøy med dei tinga ho likar best; musikk og menn. Å halde fram med å leve av musikken, og å komponere kompleks musikk for enkle sjeler.
Ting og Tang: Ho har veska full av djupt utringa kjolar, ein boks skokrem til snørestøvlane og ein boks vasselin som både vert nytta på dei sprukne tubaleppene, og som glidemiddel. Ho vert rasande og utagerande om nokon kallar ho "gatemusikant", eller ber ho spele coverlåter.
Fine figurer igjen!
ReplyDeleteEn liten ting bare, den første figuren:
"Bjarne Belg - Trekkspellar med begrensa reportoir
Skildring: Den tidligare revisoren vart ein dag ramma av akutt vandrarlyst ..."
- altså er dette en figur som har gitt opp sin kjedelige hverdag, og som nå vandrer rundt i verda fordi han har LYST til det. Da blir det veldig rart at han spiller "uinspirert". Det henger ikke sammen. Kunne han ikke heller spiller "entusiastisk, men nokså dårlig". Det ville passe godt med at han bare tre låter å klimpre på. Han kunne tilogmed være klar over det selv, men spille like fullt; "Fordi jeg blir lykkeligere av å være en dårlig musikant, enn av å være en dyktig revisor".
Det ville på mange måter gjøre ham til en mer spennende figur. Skjønner du?
Skjønte hva du mente, men tenkte ikke over det selv da jeg skreiv det. Må si meg helt enig i det, og slik diu formulerte det passer mye bedre til tegningen - for han ser jo ganske lykkelig ut!
ReplyDeleteTusen takk for godt innspill, har retta opp i teksten nå.
Jo, men du skulle kanskje se på en annen del av samme beskrivelse også:
ReplyDelete"Musikken han pressar fram er prega av mekanisk repetisjon, og ikkje kjærleik."
- Jeg tror musikken er prega av nettopp kjærleik, men at han til tross for entusiasmen (en slags kjærleik) spiller dårlig. Så kanskje dette er bedre:
"Musikken pressar han gjennom belgspelet med stor kjærleik, men heilt utan takt og tone. Det bæljer som ei gal katte! Eventuell ..." osv-osv.
Hm.. du sier noe der - var kanskje litt rask på labben.
ReplyDeleteOm jeg skjønner riktig (denne gangen:P): så sier du at dette i utgangspunktet muligens er en veldig positiv/glad karakter - siden han på en måte "lever drømmen", og at det er nettopp dette jeg burde spinne videre på... (og at det "trekker" litt for mye i ulike retninger slik det stod/står).
I farta kom jeg på at han kanskje til og med kunne tro at han spilte bra - og på den måten bli enda mer håpløs/komisk/irriterende?
Ser uansett at det er mye jeg kan gjøre med den, men tror jeg skal la det ligge for i kveld.
Skal tenke grundig gjennom karakteren, ta med innspilla dine, starte på nytt - med "blanke ark" liksom - og heller skrive den fra grunnen av i neste skriveøkt - nermere helga engang.
Jo, du kan la ham bli ei komisk birolle. Det er en mulighet.
ReplyDeleteJeg syns det er bedre med roller som har noe eget ved seg. I dette tilfellet kan Bjarne Belg fremstå som en mann med et originalt ståsted, om han er lykkelig med å spille dårlig. Det er mange nok som tror at lykken er å vinne eller være flinkest ...
Ny, og forhåpentligvis grei, versjon av Bjarne er limt inn nå:D
ReplyDelete