Notat.

Først var det berre kaos.

Eit sydande kaos av idear som svirra omkring i fantasien min.

Som den skapende krafta i denne fantasiverda, så var det mi oppgave å få litt orden på sakene.

I starten fanga eg, heilt ukritisk, små idear ut frå kaosmylderet, som eg så noterte omhyggeleg på papir. Eg gav meg ingen føringar på notatverksemda, og den eine ideen kunne kanskje være like god - eller viktig - som ein annan ide. 

Når ein ide var notert, så følte eg at eg hadde kontroll på den.

Etter kvart som bunken ark med tilfeldige notat sakte, men sikkert, vaks, så merka eg at eg like sakte, men sikkert, var i ferd med å miste den oversikta eg hadde laga meg. Det var ikkje til å komme utanom; 

Her måtte det systematiserast.

Dermed var to av dei drivande kreftene i fantasiverda isolert, og på snedig metavis, erfart; 

Kaos og Orden.